ඇලිස් දුටු විස්ම බ්ලොග් ලන්තය ……….

මගේ ලෝකය පිරී තිබුණේ  රැකියාවත් නිවසත් අතර දෝලනය වුනු අප්‍රසන්න ඒකාකාරී බවකිනි. මගේ හිත මිතුරු සොයුරෙක් මේ ලෝකයේ නිදහසේ සැරිසරන්නෙකු වු අතර  මෙහි සිදුවන ජවනිකා පිලිබඳ  ඔහුගේ පම්පෝරි කතා පමණක් අසා තිබුනු මා හට  ඔහුගේ කයිවාරු කතා නිසාම මේ ගැන සොයා බලන්න ට සිතුනේ නිරායාසයෙනි . 

මා මෙන්ම මෙහි සිටින සියලු දෙනාත්  අද්‍යාපනයේ ඉහලට ගොස් විවිධ වු රැකියාවත් හි නිරත වුවන් වු අතර , මෙය ඔවුන් නිදහසේ හමුවන ප්‍රාසාංගීක සමාජ ශාලාවකි. මෙය, දවසේ අනිවාර්ය රාජකාරි වලින් හෙම්බත් වු සිත් සතන් , වෙහෙසින්  මුදවන  කදිම තෝතැන්නක්  බව මට මුලින්ම  හැඟිණ .

මෙහි රැදී සිටින්නන් ඕනෑම මාතෘකාවක් යටතේ කතා කිරීමට අති දක්ෂයෝය. සොඳුරු සිතුවිලි වලින් පිරුණු මනස් ඇත්තවුන් , ඒවා අපූරුවට පද පේලි බවට හරවති. ඒ සැනෙකින්  ඒවාට සෞන්දර්යාත්මක ව උත්තර බැඳීමට ද ඔවුන් අති දක්ෂයෝය.

සරලව ම වැස්ස, හුලඟ, ආදරය වැනි සුන්දර  මාතෘකා ගැනද , විරහව සහ වේදනාව වැනි හිත කකියවන පැතිකඩ  මෙන්ම , සම්භාව්‍ය සාහිත්‍ය ඇතුළු අනෙකුත් මාතෘකා යටතේ ද ඔවුන් වදන් වලින් පෙලහර පාන අයුරු සැබැවින්ම ආශ්වාදජනක ය.

මේ ලෝකයත් සැබැවින්ම ඇලිස් දුටු විස්ම ලන්තය බඳු යැයි මොහොතකට මට සිතුනි.

මවිතයට පත් වු මා අයාගත් මුවින් නිදහසේ ඇවිද ගොස් මෙය නිජබිම කර ගත්තවුන් කතා කරන්නේ  මොනවා දැයි විමසිලිමත් විය.

හර බර ලේඛන  බොහෝය . ඒ සමහර දෑ මට නොතේරෙන තරම්ය .මවු භාශාවෙන් මෙන්ම කඩු හරඹයෙන්ද ඔවුන්  අපූරුවට දස්කම් පානු මම දුටිමි . මේවාට හූ මිටි පමනක් තබන්නන් ද, විවේචනය  කරන්නන්ද, මිසයිල ප්‍රහාර එල්ල කරන්නවුන්ද දස අතය.

මෙහි තහනම් නියෝග , වාරන නැතුවා සේය. තම තමන්ගෙ සිතැඟි නිදහසේ ප්‍රකාශ කිරීමට ඉඩ සැලසී ඇති හැටි බැලු හැම තැනම දුටිමි .

ගැහැනු , පිරිමි භේදයකුදු මෙහි නැත. ඔවුන් දෙගොල්ල හරි හරියට එකට එක කියා ගනිති. මේ බොහෝ දෑ මට නුහුරුය. නමුදු මම වින්දනයක් ද ලබමි. 

මෙහි සිටින පතාක යෝදයෙක් මට  කැමති දෙයක්  ලිවිය හැකි බව ත්, මෙය ඒ තරමට සරල බවත් දැන්වීය. ඔහුගේ එම දැනුම් දීම මගේ හිතේ තිබු භිය ඉවත් කිරීමට මහඟු රුකුලක් වු බව විශේෂයෙන්  සඳහන්  කල යුතුය . නමුත් ඔහුගේ වචන මට නුහුරුය , නුපුරුදුය. ඔහු මා “උඹ” යන්නෙන්  ඇමතීම මට අවුලකි. මූන දිග් වුයේ ඉබේටම ය. එය ගනන් ගත යුත්තක් නොවන බව මගේ හිත මිතුරා මට පැවසූයේ මට පරිභව කරමිනි . ඒකත් එහෙම දැයි සිතමින් මේ ලෝකයේ හැටි එහෙම යැයි හිත හදා ගතිමි .

ඔවුනොවුන් හඳුන්වා දීම සඳහා ඔවුන් අනවර්ත නම් පටබැඳගෙන ඇත.ඒ මන්දැයි මම නම් නොදනිමි .මේ ලෝකයේ එහෙම යැයි මම අසා තිබු නු නිසා, සහ වවුලාගේ ගෙදරට යන්නේ නම් අප ද එල්ලී සිටිය යුතු බැවින් මට ද එලෙස නමක් ආඳා ගැනීමට සිදුවිය .එම අනවර්ත නාමයන් පවා හාස්‍ය ජනකය.

වරෙක අභියෝගාත්මක ව කතා කරන ඔවුන් , වරෙක සහෝදරත්වයෙන් දෑත් දිගු කරයි. 

හාවුන් , මුවැත්තියන් මෙන් සියුමැලි අන්ගනාවන්ද මෙහි නිදහසේ සැරි සරති.ඔවුනද පිරිමීන් මෙන් හරි හරියට වදන් වලින් දස්කම් විදහා පායි. මෙම අඟනන් ගේ කවි සිත් වලට ප්‍රේම කරන වුන් බොහෝය. ඒ අතර ඒ හිත් අයිතිකාරියන්ටද හොරෙන් , හොරෙන්  love කරන අය නැතුවාම නොවේ. ඒ කවි සිත්  ද ඒ තරමටම ප්‍රේමනීය බැවින් ඒ වටා රඟන බඹර කැල අමන්දානන්දයට  පත්ව ඇති සෙයකි .

මට හැඟුනු පරිදි මෙය අමුතුම ලෝකයකි. ඒහෙත් ඒ අමුතු බව තුල සැඟවුණු සුන්දරත්වය ක් පිරී තිබූ අතර, සොඳුරු සෞන්දර්‍යයවාදීන් එම කරලිය තුල  අපූරුවට රඟ දක්වයි. ආදුනිකයන් හට තම තමන්ගෙ  දස්කම් ඉස්මතු වනතෙක්  රඟන්නට ඔවුන් සෙනෙහසින්  ආරාධනා කරයි.

මේ සියලු මා දුටු දෑට අමතරව, මීට හාත්පසින්ම වෙනස් වූ , පරිගණකය භාවිතයෙන් පමනක්ම මෙහි ලියන කියන අයත් ඇති බවත්, ඔවුන්ගේ සමාගම් මීට වඩා වෙනස් බවත් , එවන් අය මට තවමත් මුන ගැසී නැති බවත්,  කෙසේ වෙතත් මෙහි පරිස්සමින් සැරි සැරිය යුතු බවත් ප්‍රිය මනාප  පලපුරුදු සාමජිකයෙක් හීන් හඬින් මගේ කනට කොඳුරා යන්නට ගියේය . 

අතරමං  නොවී කතරගම යෑමට නම් හරියට ම දැනගෙන සිටිය යුතු බව කුඩා කල අම්මා කියා දුන් අයුරු යලිත් මතක් විය.